Lokalizacja: Ziemia

Parę dni temu, poczułem silne przywiązanie do swojego życia. Postanowiłem więc, zapisać się na kurs węzłów marynarskich i zgłębić tajemnice wszystkich skomplikowanych pęków mojego żywota. Cóż, już na pierwszych zajęciach, dowiedziałem się, że nie ma pęków nie do rozwiązania co napawa mnie poczuciem bezpieczeństwa. Jednocześnie, odczuwam to samo, kiedy myślę o mojej stabilności. Praca, dom, Klara i pieprzone poczucie, że bierność to też aktywność ale aktywność to nie bierność, więc czy lepiej być aktywnym aktywnym czy aktywnym biernym. Psychopata, ja Eryk Drusba, kiedy myślę o tym kimś, kto opisuje moją historię, szczerze współczuje. Zastanawiam się, czy ten ktoś wiedzie równie żenujące życie jak ja. Może ma też swoją Klarę, swoją pracę i może jego historia jest taka sama jak moja. Może jest na opak? To by miało sens, zupełnie zwyczajny facet, przeciętniak, statystyczny a ja się podniecam, że jestem wyjątkowy - o ile wyjątkowy może być przeciętniak. Może to kobieta?

Zdecydowanie za dużo pieniędzy wydaje na gumy do żucia, znałem kiedyś człowieka, który dziennie zjadał setki gum. Kupował je, przeżuwał może z dwa razy i połykał. Jego żona wołała na niego człowiek guma ; "Ja po prostu lubię gumy" - odpowiadał zniesmaczony. Pewnego dnia w prasie zauważył nagłówek: "Szukamy człowieka gumy", tym sposobem zaczęła się jego kariera cyrkowca. Niestety ale szybko okazało się, że ów mój znajomy nie jest jednak człowiekiem gumą i przy pierwszej próbie rozciągnięcia go, rozerwał się w pół. Lekarze nie byli w stanie uratować go w całości, musiał zdecydować którą połowę ciała chce zachować, górną czy dolną. Wybrał dolną i od tej pory istnieje jako nogi, nauczył się nawet pisać stopami i pierwsze co napisał to: "To wszystko dla mojej żony".

Od autora: Kreatywność na poziomie podpitego urodzinowego klauna, jedyna różnica jest taka, że On chociaż próbuje być śmieszny a ja nie pozostawiam nawet złudzeń.